واکنش ها به درگذشت مدیرکل اسبق راه و شهرسازی خوزستان:غیرت و صلابت درقامت یک مرد /او پر از امید و انرژی بود 

منوچهر رحمانی مدیرکل اسبق راه و شهرسازی خوزستان شامگاه دیشب دارفانی را وداع گفت ،در گذشت وی  واکنش هایی  به دنبال داشت ؛

مسعود انصاریان/ مدیرکل اسبق بنیاد مسکن خوزستان؛ مهندس رحمانی ،انسان خوشرو با مرامی بود 

مهندس رحمانی ،مدیری کوشا ، تلاشگر وخستگی ناپذیر بود ،  انسان زحمتکش ،خوشرو و با مرامی بوداین  فقدان را به خانواده ایشان و همکاران شأن  در راه و شهرسازی استان تسلیت عرض می کنم 

کورش خواجوی / رییس اسبق نظام مهندسی ساختمان استان :  پر از امید و انرژی بود 

بالاترین ناباوری مرگ است 
در عرصه پیکارمان با مرگ 
تدبیری نمی دانیم
وقتی شبیخون می زند ، ناچار 
در بهت ، در ناباوری ، خاموش می مانیم 

خبر در گذشت مهندس منوچهر رحمانی برایم چنان باور ناپذیر و بهت اور است که از لحظه شنیدن خاموشم 
کسانی که او را از نزدیک دیده اند میدانند که پر از امید و انرژی بود 
کاردان و سخت کوش
نترس - آنچنان که باور دارم حتی از مرگ هم نهراسیده است -

درگذشت این مرد بزرگ را به همه جامعه مهندسی استان بخصوص همتبارن و خاندان و بستگان ایشان و بویژه فرزند عزیزشان مهندس میکاییل رحمانی تسلیت عرض میکنم 
خداوند روح ایشان را قرین آرامش و به همه بازماندگان و دوستدارانش صبر و سلامتی عنایت فرماید

سید ابوالحسن موسوی / راه و شهرسازی خوزستان: غیرت، تخصص و صلابت در قامت یک مرد

مهندس منوچهر رحمانی از نسل مدیرانی بود که هنوز طعم اصیل شجاعت را در وجودشان حفظ کرده بودند؛ نسلی که در برابر طوفان‌ها نمی‌لرزید و در برابر پیچ و خم‌های مسخره و مرسوم اداری سر خم نمی‌کرد. 

او مرد میدان بود، از آنهایی که به جای نشستن پشت میز و صدور دستور، پای کار می‌ایستاد و آستین بالا می‌زد. هر پروژه‌ای که به دستش سپرده می‌شد، با صلابت پیش می‌برد و به مقصد می‌رساند.

برای او مدیریت فقط امضا زدن و جلسه رفتن نبود؛ مسئولیت را با همه‌ی سنگینی‌اش بر دوش می‌کشید. نگاهش مهندسی بود، فکرش راهبردی، و قلبش پر از غیرت برای آبادانی سرزمینش. 

مهربانی در رفتار و قاطعیت در تصمیم‌گیری را چنان در هم آمیخته بود که همکار و کارگر و مشاور و پیمانکار، همه به احترامش می‌ایستادند.

مهندس رحمانی باور داشت که سازندگی، میدان شجاعان است نه جایی برای مصلحت‌اندیشی‌های بی‌ثمر. 

او رفت، اما رد گام‌های محکم و بی‌باکش بر خاک این دیار ماندگار شد؛ گام‌هایی که سال‌ها بعد هم مسیر را نشان خواهند داد.

روحش شاد و یادش گرامی باد.